ΠΕΡΙ ΠΟΛΛΩΝ ΚΑΙ ΤΙΝΩΝ ΑΛΛΩΝ - AFTER ALOSIN ALLOFRON ΕΝΝΙΟΤΕ ΚΑΙ ΑΦΡΩΝ

        Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου Βιβλία και «Λόγοι»

4/1/17

Για τα ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

 















Τώρα που πέρασαν τα Χριστούγεννα και τα φχαριστηθήκαμε ο καθένας όπως και όσο μπόρεσε ας πούμε και καμιά .... Στην εικόνα των Χριστουγέννων υπάρχει κάτι Γκραν Γκινιόλ, κάτι φρικιαστικό. Όπως ξέρουμε από τα Ευαγγέλια, το βρέφος, τον Χριστό, η Παναγία «εσπαργάνωσεν Αυτόν και ανέκλινεν Αυτόν εν τη φάτνη» (Λουκ. 2,7). Η φάτνη είναι κατασκευή ξύλινη όπου έβαζαν τα άχυρα, το σανό, για να τρώνε τα ζώα. Ξύλα κι άχυρα στην εικόνα δεν υπάρχουν. Αντί για φάτνη οι αγιογράφοι ιστορούν, οι ανιστόριτοι, λάρνακα, φέρετρο μαρμάρινο. Φρίκη! Χριστουγεννιάτικα μας θυμίζουν το θάνατο, μας θυμίζουν ότι αυτό που άρχισε με ένα αθώο κλάμα, αν έκλαψε το θείον Βρέφος, θα ολοκληρωθεί με τον σταυρικό θάνατο της Ζωής και την εναπόθεση του θνητού Της σαρκίου στον Πανάγιο Τάφο, λίγο πριν την Ανάσταση και Ανάληψη εκείνου του Βρέφους.

Έχω ένα σχετικά καινούργιο κομπιούτερ, από hardware είναι αρκετά καλό, ικανοποιητικό, αλλά από software έχει κλατάρει. Κρασάρει όλη την ώρα, στα βίντεο σέρνεται, Wi-Fi όποτε θέλει πιάνει … ασ’ τα να πάνε. Μου είπαν να το φορμάρω, τρέμω όμως τη μαύρη οθόνη. Το φορμάτ «οργώνει» τον «σκληρό δίσκο», σβήνει τα πάντα από το «πρωτεύον παρτίσιον» από το C:\, εξαφανίζει το «λειτουργικό» και όταν ανοίγει κανείς τον υπολογιστή δεν υπάρχει τίποτα να «φορτωθεί» και η οθόνη είναι κατάμαυρη. Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε … Φορμάτ! Θάνατος! Αν όμως δεν «πεθάνει» το παλιό «λειτουργικό» δεν πρόκειται να «εγκατασταθεί» το καινούργιο που «φυσάει». Οπότε πήρα το θάρρος, έκανα το φορμάτ, εγκατέστησα τα «10» και μια χαρά δουλεύουν όλα, και τα βίντεο και το Wi-Fi και ο ήχος. Πετάει το μηχάνημα!

Ο Χριστός αυτό που μας ζητάει είναι Γκραν Γκινιόλ: «16,24. Αν κάποιος θέλει πίσω Μου να έρθει, ας απαρνηθεί τον εαυτό του και ας σηκώσει το σταυρό του και ας Με ακολουθεί. 16,25 Γιατί όποιος θέλει να σώσει τη ζωή του θα τη χάσει. ΌΠΟΙΟΣ ΟΜΩΣ ΧΑΣΕΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΜΟΥ ΘΑ ΤΗ ΒΡΕΙ» (Ματθ. και Λουκ. 9,23-24). Μπρρρρρ! Γιατί βρε Θεάνθρωπε να χάσουμε τη ζωή μας; Κι αν τη χάσουμε πως θα την κερδίσουμε;

Ο Χριστός λίγο πριν την Σταύρωση Του είπε στους Μαθητές Του: «14,18 Δε θα σας αφήσω ορφανούς, έρχομαι προς εσάς. 14,19 Ακόμα λίγο χρόνο και ο κόσμος δε θα Με βλέπει πια, εσείς όμως θα Με βλέπετε, γιατί ΕΓΩ ΖΩ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΖΗΣΕΤΕ. 14,20 ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΘΑ ΓΝΩΡΙΣΕΤΕ ότι Εγώ Είμαι μέσα στον Πατέρα Μου και ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ ΜΕΣΑ ΣΑΣ. 14,21 Όποιος έχει τις εντολές Μου και τις τηρεί, εκείνος είναι που Με αγαπά. Και εκείνος που Με αγαπά θα αγαπηθεί από τον Πατέρα Μου, κι Εγώ θα τον αγαπήσω και ΘΑ ΤΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ». 14,23 … «Αν κάποιος με αγαπά, θα τηρήσει το λόγο μου, και ο Πατέρας μου θα τον αγαπήσει και ΘΑ ΕΡΘΟΥΜΕ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΟΙΚΗΣΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΤΟΥ. 14,27 Ειρήνη αφήνω σ’ εσάς, την ειρήνη τη δική Μου δίνω σ’ εσάς. Εγώ δε σας δίνω ειρήνη καθώς ο κόσμος δίνει. ΑΣ ΜΗΝ ΤΑΡΑΖΕΤΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΣ ΜΗΤΕ ΝΑ ΔΕΙΛΙΑΖΕΙ» (Ιωάν).

Το θείο Βρέφος στην εικόνα των Χριστουγέννων ξαπλώνει μέσα σε λάρνακα για να μας θυμίζει ότι για να ζήσουμε τα Χριστούγεννα, για να βιώσουμε το νόημα των Χριστουγέννων -που δεν είναι νόημα διανοητικό ή συναίσθημα, αλλά ΒΙΩΜΑ ΚΑΡΔΙΑΚΟ- απαραίτητη προϋπόθεση είναι να Του επιτρέψουμε να κάνει «φορμάτ» την ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ μας. Αν δεν Του επιτρέψουμε να φορμάρει το παλιό μας «λειτουργικό» που δυσλειτουργεί, δεν θα μπορέσει ο ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ -και τελείως ΑΔΥΝΑΜΟΣ- να έρθει και να θρονιαστεί στη καρδιά μας, στο κέντρο της προσωπικότητας μας Γράφει ο απόστολος Παύλος στους Γαλάτες: «2,16 ... δε δικαιώνεται ο άνθρωπος από τα έργα του Νόμου παρά μόνο μέσω της πίστης στον Ιησού Χριστό, ... 2,19 ΠΕΘΑΝΑ … ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΩ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟ. Μαζί με το Χριστό έχω σταυρωθεί. 2,20 ΖΩ, ΛΟΙΠΟΝ, ΟΧΙ ΠΙΑ ΕΓΩ, ΑΛΛΑ ΖΕΙ ΜΕΣΑ ΜΟΥ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ. ... 2,21 αν μέσω του Νόμου επιτυγχάνεται η δικαίωση, άρα ο Χριστός χωρίς λόγο πέθανε» (Γαλ). Ο ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ είναι τελείως ΑΔΥΝΑΜΟΣ να έρθει μέσα στη καρδιά μου χωρίς την συγκατάθεση μου, χωρίς τη συνέργεια μου, χωρίς την με εμπιστοσύνη στην Αγάπη Του εναπόθεση της ζωής μου στα χέρια Του.

Χριστούγεννα δεν είναι τα ΚΑΛΑΝΤΑ, δεν είναι ΟΙ ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, δεν είναι τα ψώνια, τα φαγητά και τα ποτά, Χριστούγεννα ΕΙΝΑΙ Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. Τότε, «ο άνθρωπος ξεχνά την κούραση, τα βάσανα, το φόβο του θανάτου. Είναι σίγουρος γι’ αυτό που ζει γιατί είναι τελείως μεθυσμένος, τόσο που αν θελήσει να δοξολογήσει τον Θεό και να εξομολογηθεί τη χαρά του δεν το μπορεί. Η γλώσσα του σπαρταρά από τη χαρά αδυνατώντας να Τον δοξολογήσει, μόνο ψελλίζει σαν βρέφος, και μιλά στον Θεό σαν μικρό παιδί που μιλά στον πατέρα του. Η ΜΕΘΥΣΤΙΚΗ ΑΥΤΗ ΧΑΡΑ ΚΑΘΑΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ» (Αββά Ισαάκ, Τόμος Β1, Λόγοι Α’ – Γ’, Γ’) Η μεθυστική αυτή χαρά φορμάρει τη καρδιά, φορμάρει την Αμυγδαλή, την συναισθηματική μνήμη, την μνήμη των παθών και των καημών μας και ΑΝΑΣΤΑΙΝΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ, τρέφει το εντός μας θείο Βρέφος και ΜΕΤΑΛΑΣΕΙ ΤΟΝ ΘΝΗΤΟ, ΤΟΝ ΚΑΝΕΙ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟ, άνθρωπο κατά φύση, Θεό κατά Χάρη, κάνει τον ΘΝΗΤΟ ΦΟΡΕΑ ΤΟΥ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΚΑΤΟΙΚΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ.



 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 
ΠΕΡΙ ΠΟΛΛΩΝ